บางขุนนนท์เจ้าเอ๋ย
สวัสดีครับท่านผู้อ่าน ถึงตอนนี้หวังว่าเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆทั้งหลาย คงจะพะวงกันเกี่ยวกับเรื่องน้ำพอสมควรนะครับ (อ้อ..สำหรับใครที่ยังอยู่ในเขตกรุงเทพฯ น่ะนะ) ก็อยากจะบอกว่าอย่าได้เครียดนะครับเพราะถึงอย่างไร “น้องน้ำ” คงจะอยู่กับเราไม่เกินธันวาคมปีนี้หรอก (หวังไว้อย่างนั้น) แต่ที่ผมกำลังจะบอกก็คือ หลังน้ำลดนั่นต่างหาก ก็ได้แต่พยายามให้ทุกเขตทุกพื้นที่กลับเข้าสู่ภาวะปกติให้ได้เร็วที่สุดเพื่อเข้ามาฟื้นฟูกันให้กลับมาเป็นมหานครกันอีกครั้งนั่นหล่ะครับ
สำหรับวันนี้ผมก็ได้นำเอาภาพที่ได้ไปดูมาของแยกบางขุนนนท์ สำหรับกรุงเทพฝั่งตะวันตกที่เป็นอีกพื้นที่หนึ่งที่่ได้รับผลกระทบจากภาวะน้ำท่วมในครั้งนี้ จากภาพที่ไปพบเห็นมาก็รู้สึกเศร้าใจอยู่เหมือนกัน เพราะไม่คิดว่าจะเป็นได้มากขนาดนี้ แม้ผมเองจะไม่ได้ไปเห็นเองในพื้นที่อื่นไม่ว่าจะเป็น บางบัวทอง บางใหญ่ หรือตลิ่งชัน ว่าผู้คน
ที่อาศัยในพื้นที่ดังกล่าวจะลำบากเพียงใด แต่ก็พอจะเข้าใจได้ดีว่าจะเป็นอย่างไร ก็ได้แต่หวังว่าเราทุกคนจะผ่านวิกฤติในครั้งนี้ไปได้ ซึ่งจากแยกบางขุนนนท์นี้ ผมก็ได้เห็นน้ำใจและการใช้ชีวิตกับน้องน้ำ ที่ผู้ประสบภัยดำเนินอยู่ซึ่งก็เป็นเรื่องดีที่เกิดขึ้นท่ามกลางปัญหาและอุปสรรคที่เรากำลังพบเจออยู่นั่นเอง จากภาพของแยกบางขุนนท์ที่ได้นำมาให้ชมนั้นเป็นภาพของวันที่ 4 พฤศจิกายน 54 นะครับ จะเห็นว่าแทบจะไม่มีรถเลย ต่างกับช่วงเวลาปกติที่จะพลุกพล่านไปด้วยรถราต่างๆ วิ่งไปมาเรียกว่านับไม่ทันเลย แต่ ณ เวลานี้ต่างกันอย่างมาก และสำหรับภาพถัดไปก็เป็นปริมาณน้ำที่ปริ่มๆ กับแนวคันกั้นน้ำเพราะหากสูงกว่านี้ บ้านที่อยู่ติดกับคันกั้นน้ำก็จะรับน้ำเต็มๆ เพราะบริเวณเชิงสะพานจะมีบันไดเดินลงไป นั่นก็หมายความว่าบ้านที่อยู่ตรงนั้นต่ำกว่าแนวคัดกั้นน้ำมาก ท่านคงนึกภาพออกนะครับว่าจะเกิดอะไรขึ้น หากน้ำล้นเข้าไป สำหรับภาพสุดท้ายก็เป็นภาพผู้ประสบภัยรายหนึ่งกำลังจะเดินทางกลับเข้าบ้านของตนก็ต้องนั่งเรือเข้าไปล่ะครับ และคุณจะเห็นหน่วยงาน มูลนิธิที่มาเตรียมความพร้อมเพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัย (ชายในชุดสีส้ม)
ท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกท่านให้ผ่านพ้นเหตุการณ์ทั้งหลายนี้ไปได้ด้วยดีและดูแลสุขภาพในภาวะน้ำท่วมนี้กันด้วยทุกท่าน ทุกคนเทอญ อ้อ…หากใครมีเวลาว่างและเดินทางไปได้ช่วงเวลานี้มีงานประจำปีที่ภูเขาทอง บริเวณถนนราชดำเนิน ย่านผ่านฟ้าหรือหน้าโรงหนังเฉลิมไทยเก่านะครับ (ยังจำกันได้ไหมเนี่ย เอ…หรือว่าผมแก่เกินไป 555) แต่อย่างไรซะผมเชื่อว่าท่านรู้จัก “ภูเขาทอง” ดีหรอกนะครับ ไว้พบกันในบทความหน้านะครับ สู้ๆ…. แล้วปี 2562 นี้ล่ะครับ!