ขอขอบคุณไฟล์จาก bot.or.th
อืมส์…จากหัวข้อที่ยกมาวันนี้ คุณเคยถามตัวเองดูไหมครับว่ารายได้ที่คุณสู้หามาอย่างยากลำบากในแต่ละเดือนนั้น พอจะมาคำนวณเพื่อเก็บเป็นเงินออมนั้น มันไปไหนหมดหรือคุณนำไปใช้กับอะไรกันบ้าง สำหรับผมคงบอกได้เลยว่าถ้าให้คุณมานั่งคิดกันดูแล้วล่ะก็ คำตอบคงจะประมาณว่า “จำไม่ได้, เอ…ไม่แน่ใจ, ไม่เคยสังเกตุเลย ฯลฯ” แต่ถ้าคุณบอกว่าฉันจดไว้นะ แล้วคุณทำอย่างไรกับสิ่งที่คุณรวบรวมไว้ได้ล่ะครับ.. วันนี้เรามาคุยเรื่องนี้กัน
“การออมเงิน” หรือเก็บเงินให้ได้ตามเป้าหมายหรือแผนที่เราวางไว้ หลายคนอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องง่ายๆ พอได้เงินมาก็แบ่งส่วนหนึ่งเอาไปฝากธนาคารไว้ก็จบ เดี๋ยวเก็บได้สักก้อนหนึ่งก็พอแล้ว โอแล้ว แต่คุณแน่ใจหรือว่ามันจะจบเท่านั้นจริงๆ หากมันเป็นเรื่องง่ายขนาดนั้นคงไม่ได้เห็นหนังสือเกี่ยวกับการหาเงิน เก็บเงิน หรือบริหารเงินออกมาวางอยู่ตามแผงหนังสือกันมากมายหรอกนะครับ หรือแม้แต่บทกลอนที่ว่า “มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์ มีน้อยใช้น้อยค่อยบรรจง อย่าจ่ายลงให้มากจะยากนาน”
บทกลอนนี้ผมว่ายังใช้ได้ทุกยุคทุกสมัยนะครับ ยิ่งกับภาวะการณ์ในปัจจุบันด้วยแล้ว กว่าจะหาเงินมาได้แต่ละบาทแสนยาก เมื่อหามาได้ก็ต้องใช้ให้คุ้มค่า และแบ่งออมหรือเก็บไว้สำหรับอนาคตด้วย ไม่ใช่ใช้แบบเดือนชนเดือน บอกกันแบบง่ายๆ ละกันนะครับ การออม ตามความหมายของ พจนานุกรมฉบับบัณฑิตยสถาน ปีพ.ศ. 2525 คือ “การประหยัด การเก็บหอมรอบริบ การถนอม และการสงวน สิ่งที่จะประหยัด หรือเก็บหอมรอบริบ ได้แก่ ทรัพย์สินเงินทอง” หากมองกว้างๆ ก็คือ การเตรียมตัวอย่างหนึ่ง (ผมมุ่งประเด็นไปที่จำนวนของตัวเงินนะครับ) เพื่อไว้ใช้จ่ายในอนาคต ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราในแง่ของฐานะทางการเงิน หรือสุขภาพ โดยเป็นการกันรายได้บางส่วน